Wandelend puzzelen
2020 begon eigenlijk heel mooi. Met een niet gezochte vondst. Ik bedacht een work hack. Aanleiding was dat ik meer wilde bewegen en daar te weinig tijd voor kon vrijmaken. En ik wilde meer tijd om even goed na te denken over zaken die ik liet liggen. Je zult het wellicht herkennen. Het zorgde voor een knagend gevoel. Onnodig want de oplossing was heel simpel.
Sinds ik vader ben werk ik op woensdagochtenden thuis (inmiddels ook alle andere dagen ten gevolge van Corona) en de woensdagmiddagen ben ik vrij. Dat bracht me op een idee: elke woensdagochtend zo rond 08.15 wanneer mijn zoon naar school zou gaan, zou ik gaan wandelen. Ik had eigenlijk tijd genoeg. Om 12.15 zou mijn zoon pas thuis zijn. Dat betekende dat ik zelfs een flinke wandeling kon maken.
Ik besloot om vanuit Haarlem waar we wonen, een keer naar de zee lopen. En weer terug. 18 kilometer, dat moest lukken in die tijdspanne. En lukte ook.
Nu kon ik ook buiten de workshops om ook meer bewegen en ik kon lekker nadenken. Het bleek het begin van een nieuwe routine die me energie zou geven
Knagend gevoel
Laten we teruggaan naar de aanleiding van de work hack. Ik had het gevoel begin 2020 dat ik kansen liet liggen. Zaken die ik belangrijk vond maar niet uitvoerde, zoals ik wilde. Of geen tijd voor vrij maakte. Ideeën hebben maar er niet aan toe komen. Iets beginnen maar niet goed afronden. Tijd dus voor een work hack.
Mijn hack was heel simpel: op de heenweg zou ik lekker lopen, het hoofd leeg krijgen.
En soms werd wandelen zelfs wandelend puzzelen. Dan gaf ik mezelf de heenweg de tijd om na te denken over een vraag die me bezighield. En dan na de koffie halverwege was het tijd om op te lossen wat aan me knaagde. Dus eerst denken en daarna meteen doen.
Ik kwam in een ritme waarbij ik elke week een artikel afrondde of een nieuw artikel schreef. Op de terugweg bedacht ik wat er nodig was om een concept dat zo lang bleef liggen nu wel zo goed te maken dat ik het wilde publiceren. Ik had 9 kilometer de tijd. Binnen 24 uur schreef ik het af en stuurde het naar de redacteur. Van perfectionisme naar het daadwerkelijk afronden van een idee. Het zorgde voor nieuwe energie. En leidde zelfs tot een serie nieuwe interviewsvoor het volgende boek.
Elke keer anders
Inmiddels wandel ik meerdere malen per week. De lockdown biedt deze kans en die heb ik niet voorbij laten gaan. En ook al is de lockdown binnenkort verleden tijd (dat zal toch wel een keertje?), dan blijf ik wandelen. Dat verveelt nooit want deze nieuwe routine pas ik continu aan zodat hij nooit gaat vervelen.
Elke wandeling is anders. Soms wandel ik alleen, dan weer met een vriend of met een opdrachtgever. Wandel ik alleen dan luister ik soms naar een podcast, soms luister ik juist extra aandachtig naar mijn omgeving. En wat is die omgeving mooi. Wij wonen op slechts een paar kilometer van een prachtig natuurgebied. En natuurlijk kende ik de Kennemer Duinen. Maar zoals gamers het zouden zeggen, nu heb ik het gebied ook echt “uitgespeeld”. Door regelmatig gewoon letterlijk een pad in te gaan dat ik niet kende. Zo belandde ik door mijn nieuwsgierigheid zelfs ongepland in de haven van IJmuiden waar ik meteen maar even vis haalde voor thuis.
Wandelen is dus een nieuwe hobby geworden. De oplossing was binnen handbereik maar zoals Johan Cruijff zei: je gaat het pas zien als je het door hebt.
Ik wens je veel wandelplezier toe…